Ana sayfa

Kralların avlanmak amacıyla yaptırdıkları bu şato ve bahçesinde gezerken Fransız İhtilalinin neden olduğunu anlayacaksınız. Bu şatoda Kanuni Sultan Süleyman'ın devrin Fransa Kralı I. François'e verdiği seramik resmi bulunmaktadır.

KAROLENJLER: II. Pépin’in ölümünden  (714) sonra Austrasia bazı iç ve dış saldırılarla karşı karşıya kaldı.Yönetime egemen olan Pépin’in oğlu Charles Martel, Neustrialıları bir dizi savaş sonunda sindirmeyi başardı.İspanya’dan gelen Müslümanların akınlarını durdurdu.(732) Papanın desteğiyle güney ve doğu sınırındaki Germenleri kontrol altına alarak buralarda misyonerlik çalışmaları başlattılar.741 yılında ölen Charles Martel’in yerine oğlu III. Pépin geçti.Onun krallığı döneminde Septimania’daki Müslüman egemenliğine son verildi.Papanın isteği üzerine, İtalya’ya yaptığı seferler sırasında papalığın siyasal düzeyde örgütlenmesinin temeli atıldı.

Septimania( Şu andaki İspanyanın doğusunda bulunan Narbona,Barcelona gibi önemli kentleri olan bir bölge.20.yy nin son çeyreğinde ETA adında ortaya çıkan bir terör örgütü bu bölgenin bağımsızlığını almaya çalıştı.Bask bölgesi olrak da bilinir.)

III. Pépin’in oğullarından Charlemagne,774’te Pavia’yı ele geçirerek kendisini Lombard kralı ilan etti.Babasının düşüncesini gerçekleştirerek bir papalık devleti kurdu.778’de İspanya’ya yaptığı seferden sonuç alamayınca, doğuya ağırlık vererek Saksonları(bugünkü Almanya’nın kuzey batısı ile,Hollanda’nın doğusu arasında yaşayan tarihi Cermen(Germen) kavmi.İngilizce Sakson dilinde türemiştir.), Bavyeralıları ve Thürigenlileri egemenlik altına aldı.Ancak bu halkların Hrıstiyanlığı kabullenmeleri için zor kullandı.800’de Papanın elinden taç giymesi nedeniyle Bizansla aralarında yaşanan çatışma 812’de uzlaşmayla sonuçlandı.

Charlemagne’nin ölümüyle yerine geçen oğlu I. Ludwing, imparatorluğun bölünmesini önlemek için, Ordinatio Imparii (imparatorluk yetkilerinin düzenlenmesi) olarak adlandırılan bir düzenleme yaptı.Bu düzenlemeye göre, imparatorluk unvanı en büyük oğlu Lothar’da kalmak üzere topraklar üç oğlu (diğerleri Pépin ve Ludwing) arasında paylaştırılacaktı.Ancak daha sonraki bir evliliğinden doğan çocuğuna da topraklardan pay vermek istemesi, diğer oğullarıyla arasının açılmasına yol açtı.Bu durum, iç savaşa ve bunun sonucu olarak da imparatorluğun zayıflamasına yol açtı.

I. Ludwing’in ölümünden sonra, ilk üç oğlu arasında 843’de Verdun Antlaşması yapılarak imparatorluk toprakları paylaşıldı, böylece krallık üç yeni devlete ayrıldı.Bunlar Frankları Ülkesi) doğu sınırı Escaut, Meuse, Saône ve Rhône nehirleriyle sınırlandırılıyordu.X. yüzyıla gelindiğinde Batı Frankları ülkesinin temelleri henüz sağlam olarak atılmış değildi.Ülke toprakları küçülmüş, Normandia Normanlara arasında yer alan ve Fransa’nın beşiği kabul edilen Francia Occidentalis’in (Batı bırakılmıştı.(911) Otoritenin zayıflamasıyla Frank Kontluklarının elindeki topraklarda büyük prenslikler ortaya çıktı:Flanre’de I. Baudouin (863-879), Paris Kontu Eudes (888-898) ve Hugues Capet’nin büyük babası I. Robert .Karolenjler artı yönetime egemen olmaktan uzaklaşmışlardı.

         FRANKLAR: Germen halklarının Galya’ya girişi, iki ayrı uygarlıktan da izler taşıyan ve Hrıstiyanlıktan çok güçlü bir şekilde etkilenen yeni bir topluluğun doğmasına yol açtı.Eski toprak sahibi Roma aristokrasisi Germenlerin askeri aristokrasisi ile kısa sürede kaynaştı.Saray görevlilerinin ve büyük din adamlarının da bu çevrelere katılmasıyla oluşan feodal sınıf, siyasal ve toplumsal konumunu giderek güçlendirdi.Kölelik büyük ölçüde ortadan kalktığından, toprak ve hizmete dayalı kişisel bağımlılık biçimleri oluştu.Feodalite zaman içerisinde babadan oğula geçen bir nitelik kazandı.Kral adına kullandıkları yetkileri doğrudan kendi adlarına kullanmaya başlayan feodal beyleri, kraliyet otoritesini zayıflatarak yerel bir güç halini aldılar.

            Frank kralları mutlak yetkiler taşıdığından Germenlerin seçim geleneğine son verip, krallığa bir hanedan yapısı kazandırdılar.Kralların piskoposlar tarafından kutsanması, otoritelerinin kaynağını Tanrı’ya bağlama anlayışının doğmasına yol açtı.Bu uygulama kralın belirlenmesinde papanın güçlü bir konuma yükselmesine de yol açtı.Devlet işlerinin yönetimi Germen geleneği olan meclislerin yerini dar bir mahiyet aldı.Yerel yönetimde de askeri, mali ve hukuki yetkiler kentlerde oturan kontlara verildi.Zamanla da kontların üzerinde düklükler oluşturuldu.

            Franklarda ekonominin temelini tarım oluşturuyordu.Büyük malikanelerin çevresini kiracı çiftçiler işliyordu.Frank krallarının başlıca gelir kaynakları; kraliyet mülkleri, yağma, haraç ve ticaretten alınan vergilerdi.

            Kilise kurumlarının temeli geniş topraklara ve etkiye sahip piskoposluklardı.VII. yüzyılda piskoposların krallar tarafından atanmaya başlaması, papalıkla piskoposluklar arasındaki bağların zayıflamasına yol açtı.Karolenj döneminde başpiskopostan bölge kiliselerine kadar uzanan bir hiyerarşi oluşturuldu.    

Devamı Cheverny'de